wij maken ons eigen huis kapot

Je mag mij een raar persoon noemen, maar ik vind ik het onwijs interessant om documentaires te kijken over de aarde. Het zet mij onwijs erg aan het denken over het feit dat wij eigenlijk op een onwijs bijzondere planeet leven, een planeet waar leven op mogelijk is. De mogelijkheid die wij als mensheid aan het verpesten zijn.  

Wat veel mensen niet weten is dat de aarde vier komma vijf miljard jaar is oud en dat wij mensen pas honderdvijfenveertig duizend jaar op de aarde leven. Als je de tijd van de aarde bekijkt als een vierentwintig uur duren dag dan zouden wij nu welgeteld drie seconde bestaan en leven op aarde, drie seconde, een twee drie, poef dat is het. Dat betekend dat de aarde al zesentachtig duizend en driehonderdzevenennegentig seconde bestaat zonder ons. 

12.26.2016 • my fourteenth week in NYC

Ondertussen is de campus leger en leger aan 't worden. Iedereen gaat op vakantie. Mijn familie komt donderdag en tot die tijd besteed ik mijn tijd lekker met mijn leukste vriendinnetje Elianne hier. Nu schijnt het weer voller te worden omdat er in de vakantie ook weer studenten komen voor de vakantie tijd (het is gek dat de lessen gewoon doorgaan, iedereen loopt hier rond terwijl ik vakantie heb) maar goed. We will see. 

Hier in Amerika is alleen op de vijfentwintigste kerst maar in Nederland doen wij natuurlijk ook aan tweede kerstdag. So, happy happy christmas everyone. 

Deze week was onwijs raar, het was de laatste week voor de vakantie, yeah freedom. Maar ook de progress test moest gemaakt worden. Gelukkig is dit iets waar je niet voor kunt leren, dus het is niet zo dat we daar veel tijd in moesten steken of iets. 

Als je dit artikel zometeen verder leest ga je echt jaloers worden op mijn interessante leven. Nee grapje, deze week op 't weekend na was niet zo heel interessant. Nee ook dat is niet waar. Het was een onwijs leuke week maar er zijn gewoon dingen gebeurt die de week iets minder maakte. 

12.19.2016 • my thirteenth week in NYC

Een nieuwe week, een nieuwe blog. Hello again! Ik heb echt een onwijs leuke week gehad. Deze week was het BFF (Better Future Fair) en dat was eigenlijk oprecht leuk. Maandag tot en met woensdag waren er allemaal kleine extra activiteiten georganiseerd. De meeste hadden iets te maken met het wereld en jezelf. Ik heb mijn hand geverfd en op de muur gedrukt, ik weet niet of er voor zoiets een woord is maar hey, iedereen weet wel wat ik bedoel en zo niet denk dan even aan kleine kinderen. Ik heb samen met Elien mijn nieuwe (stiekem oude) passie gevonden, diertjes vouwen. OH en ik heb gingerbread koekje versierd. Al deze kleine activiteiten maakte de week echt onwijs leuk.

Vrijdag was het plan, niks. De avond pakte iets anders uit dan verwacht. Een heel klein beetje maar hoor. Ik stond opeens in Manhattan met het plan om naar de musical Kinky Boots te gaan. Thanks Elien, Elianne, Bas, David and Lucas voor de onwijs leuke avond. Dit soort momenten zijn echt de meest leuke momenten. Lekker onverwachts. David had mij al eerder gevraagd of ik niet naar deze musical wilde, maar ik had van iemand gehoord dat het geen leuke show was. Achteraf ben ik zo onwijs blij dat ik er heen ben geweest want hallelujah wat is dit een onwijs leuke show.

Oh en aan het eind hebben we Todrick Hall ontmoet, for five seconds, but we met him. Hij is zo onwijs goed.

12.12.2016 • my twelfth week in NYC

Hallo maandag, hallo nieuwe week en vaarwel weekend. Deze week en vooral dit weekend was onwijs leuk. Ik ben nu officieel eenentwintig. Hallo volwassenheid, whatever that is. Het is onwijs raar om mijn verjaardag in NYC te vieren, maar het is ook onwijs gaaf. Wanneer ik ouder ben, zie een oud omaatje voor je die verhaaltjes aan haar kleinkinderen vertelt, kan ik zeggen dat ik mijn eenentwintigste verjaardag in NYC, Manhattan heb gevierd. Ik denk dat er geen beter plek is om je verjaardag te vieren.

OH en het sneeuwde (!!) op mijn verjaardag. Ik had een witte verjaardag. Ik ben hier echt nog steeds so excited over. Ik heb nog nooit sneeuw gehad op mijn verjaardag. Weer lekker het kind in mezelf naar boven halen, hoera eenentwintig jarige. Het enige wat ik nu nog hoop is dat ik een witte Kerst heb, dan is het helemaal compleet. So please please please, earth be nice and give us a white Christmas.

Let's talk about the week, yeah.